วันเสาร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2558

                                                                ความเรียงวันเเม่
       แม่ของฉันเป็นคนที่ใจดี แต่ในบางครั้งที่แม่โมโหแม่จะกลายเป็นนางยักษ์ แต่แม่ก็ไม่ใช่นางยักษ์ที่โหดร้ายหรือนางยักษ์ที่ทำให้ตนเองมีความสุข แต่เป็นนางยักษ์ที่ให้ความรัก ความอบอุ่น ความถูกต้องและความใส่ใจแก่ฉัน เมื่อฉันดื้อแม่จะเป็นคนแรกที่ตีฉันและเป็นคนแรกที่บอกฉันว่าฉันควรทำอย่างไรจึงจะถูกต้อง เมื่อฉันไม่สบายแม่จะเป็นคนแรกที่คอยเฝ้า คอยเช็ดตัว จนบางครั้งเฝ้าฉันจนไม่ได้นอนทั้งคืน เมื่อฉันทำการบ้านไม่ได้แม่จะเป็นคนแรกที่สอนฉันเท่าที่ท่านทำได้ เมื่อฉันทำการบ้านไม่ทันแม่จะเป็นคนแรกที่ช่วยฉันทำ จนบางครั้งแม่นอนเกือบตีหนึ่ง เมื่อฉันกลับมาถึงบ้านแม่จะเป็นคนแรกที่คอยถามว่าเหนื่อยไหม กินข้าวหรือยัง วันนี้เรียนสนุนไหม มีการบ้านเยอะไหม เมื่อฉันไปเรียนพิเศษแม่จะเป็นคนแรกคอยรับ-ส่งฉัน เมื่อฉันตื่นนอนแม่จะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าตอนเช้าอยากกินอะไร อยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม เมื่อก่อนสอบจะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าอ่านหนังสือหรือยัง อ่านไปกี่รอบแล้ว เมื่อสอบเสร็จแม่จะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าข้อสอบยากไหม ทำได้ไหม แต่มีบางสิ่งที่แม่ไม่เคยพูดกับฉันคือแม่เหนื่อย แม่ทำไม่ได้ แม่ไม่ว่าง แม่ง่วงนอน และมีบางสิ่งที่ฉันถามแม่แล้วแม่ไม่ตอบคือแม่อยากได้อะไร แม่ชอบทานอะไร สุดท้ายนี้ฉันอยากบอกแม่ว่าฉันขอโทษที่ทำให้แม่เสียใจในทุกครั้งที่ฉันดื้อ ฉันงอน และขอบพระคุณที่ทำให้ฉันมีวันนี้ เป็นวันที่ฉันมีพร้อมทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นแม่ที่ดี พ่อที่ดี บ้านที่ดี ครูที่ดี เพื่อนที่ดี โรงเรียนที่ดี ฉันขอสัญญากับแม่ว่าฉันจะเป็นคนดีและคนเก่งตามที่แม่ได้สั่งสอนฉ้นจนวันนี้ หนูรักแม่ค่ะ  
  
                                        " ขอบฟ้ากว้างไกล ไม่ยิ่งใหญ่เท่ารักของเเม่ "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น