วันพฤหัสบดีที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2558

6. มารยาท ระเบียบ และข้อบังคับการใช้อินเตอร์เน็ต 
           จากปัญหาการล่อลวงอันเกิดจากการเล่นอินเทอร์เน็ตที่นับวันยิ่งมีมากขึ้น ทำให้หน่วยงานที่รับผิดชอบได้พยายามหามาตรการป้องกันปัญหาและภัยจากการใช้อินเทอร์เน็ต ซึ่งเกิดจากคนที่ขาดจิตสำนึกที่ดีต่อสังคม ดังนั้น จึงเป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะสร้างจิตสำนึกที่ดีต่อตนเองและสังคมเพื่อหลักเลี่ยงและรับมือกับความเสี่ยงจากภัยออนไลน์ ทั้งนี้รองศาสตราจารย์ยืน ภู่สุวรรณ ได้กล่าวถึง บัญญัติ 10 ประการ ซึ่งเป็นจรรยาบรรณที่ผู้ใช้อินเทอร์เน็ตควรยึดถือไว้เสมือนเป็นแม่บทของการปฏิบัติ ซึ่งผู้ใช้ควรระลึกและเตือนความจำเสมอ ดังนี้
           1.ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์ทำร้ายหรือละเมิดผู้อื่นเช่นไม่เผยแพร่ข้อความกล่าวหาบุคคลอื่นให้ได้รับความเสียหาย ไม่เผยแพร่รูปภาพอนาจาร เป็นต้น 
           2. ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์รบกวนการทำงานของผู้อื่น เช่น การเล่นเกมหรือเปิดเพลงด้วยคอมพิวเตอร์รบกวนผู้อื่นที่อยู่ใกล้เคียง
           3. ต้องไม่สอดแนม แก้ไข หรือเปิดดูแฟ้มงานของผู้อื่นก่อนได้รับอนุญาต
           4. ไม่ใช้คอมพิวเตอร์ในการโจรกรรมข้อมูลข่าวสาร
           5.ไม่ใช้คอมพิวเตอร์ในการสร้างหลักฐานเท็จ
           6. ไม่ใช้คอมพิวเตอร์คัดลอกหรือใช้โปรมแกรมของผู้อื่นที่มีลิขสิทธิ์โดยไม่ได้รับอนุญาต
           7. ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์ในการละเมิดการใช้ทรัพยากรคอมพิวเตอร์โดยที่ตนเองไม่มีสิทธิ์
           8. ต้องไม่นำเอาผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตน
           9. ต้องคำนึงถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับสังคมอันเป็นผลมาจากการกระทำของตนเอง
          10.ต้องใช้คอมพิวเตอร์เคารพกฎ กติกา ระเบียบ  กติกา และมีมารยาทของหน่วยงาน สถาบันหรือสังคมนั้นๆ
               

วันเสาร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2558

                                                                ความเรียงวันเเม่
       แม่ของฉันเป็นคนที่ใจดี แต่ในบางครั้งที่แม่โมโหแม่จะกลายเป็นนางยักษ์ แต่แม่ก็ไม่ใช่นางยักษ์ที่โหดร้ายหรือนางยักษ์ที่ทำให้ตนเองมีความสุข แต่เป็นนางยักษ์ที่ให้ความรัก ความอบอุ่น ความถูกต้องและความใส่ใจแก่ฉัน เมื่อฉันดื้อแม่จะเป็นคนแรกที่ตีฉันและเป็นคนแรกที่บอกฉันว่าฉันควรทำอย่างไรจึงจะถูกต้อง เมื่อฉันไม่สบายแม่จะเป็นคนแรกที่คอยเฝ้า คอยเช็ดตัว จนบางครั้งเฝ้าฉันจนไม่ได้นอนทั้งคืน เมื่อฉันทำการบ้านไม่ได้แม่จะเป็นคนแรกที่สอนฉันเท่าที่ท่านทำได้ เมื่อฉันทำการบ้านไม่ทันแม่จะเป็นคนแรกที่ช่วยฉันทำ จนบางครั้งแม่นอนเกือบตีหนึ่ง เมื่อฉันกลับมาถึงบ้านแม่จะเป็นคนแรกที่คอยถามว่าเหนื่อยไหม กินข้าวหรือยัง วันนี้เรียนสนุนไหม มีการบ้านเยอะไหม เมื่อฉันไปเรียนพิเศษแม่จะเป็นคนแรกคอยรับ-ส่งฉัน เมื่อฉันตื่นนอนแม่จะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าตอนเช้าอยากกินอะไร อยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม เมื่อก่อนสอบจะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าอ่านหนังสือหรือยัง อ่านไปกี่รอบแล้ว เมื่อสอบเสร็จแม่จะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าข้อสอบยากไหม ทำได้ไหม แต่มีบางสิ่งที่แม่ไม่เคยพูดกับฉันคือแม่เหนื่อย แม่ทำไม่ได้ แม่ไม่ว่าง แม่ง่วงนอน และมีบางสิ่งที่ฉันถามแม่แล้วแม่ไม่ตอบคือแม่อยากได้อะไร แม่ชอบทานอะไร สุดท้ายนี้ฉันอยากบอกแม่ว่าฉันขอโทษที่ทำให้แม่เสียใจในทุกครั้งที่ฉันดื้อ ฉันงอน และขอบพระคุณที่ทำให้ฉันมีวันนี้ เป็นวันที่ฉันมีพร้อมทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นแม่ที่ดี พ่อที่ดี บ้านที่ดี ครูที่ดี เพื่อนที่ดี โรงเรียนที่ดี ฉันขอสัญญากับแม่ว่าฉันจะเป็นคนดีและคนเก่งตามที่แม่ได้สั่งสอนฉ้นจนวันนี้ หนูรักแม่ค่ะ  
  
                                        " ขอบฟ้ากว้างไกล ไม่ยิ่งใหญ่เท่ารักของเเม่ "